Webhocam

Microsoft tarafından geliştirilen Windows Live Messenger ya da herkes tarafından bilinen adıyla MSN Messenger ile ilk kez 2005 yılında tanıştık. Bu yıllar internet dünyası için geçiş dönemi gibiydi. İnternet neredeyse her eve girmişti ama bugünkü gibi tüm dünyayı domine eden sosyal medya platformları yoktu. Bazı internet siteleri olsa bile yine de herkesin favorisi, bugün bile özlediğimiz özellikleriyle MSN Messenger’dı.

MSN Messenger 2013 yılı itibarıyla aramızdan ayrıldı ve yerini bugün kullanmaya doyamadığımız sosyal medya platformlarına bıraktı. MSN zamanları pek çok kişinin interneti de yeni yeni keşfettiği bir zaman dilimi olduğu için nedendir bilinmez çok daha keyifli zamanlar sundu. Hatta bazı özellikleri keşke bugün de olsa diye beklediğimiz bile oluyor. Gelin gençleri biraz şaşırtalım ve MSN günlerinden bazı detayları yeniden hatırlayalım.

MSN zamanlarında flört yoktu, insanların sevdiği vardı. Sevdiğine direkt yazmak ise öyle kolay iş değildi, neyse ki ne dinliyorum özelliği vardı. Instagram hikayesinde şarkı paylaşmaktan farklı olarak ne dinliyorum özelliğinde yalnızca sanatçının ve şarkının adı yazardı. Ne farkeder? Zaten tek amaç sevdiğimize havalı görünmek ya da onunla aynı şarkıları dinlediğimizin mesajını vermekti. 

Bugün tüm klavyeler sayısız emoji ile birlikte geliyor. Yetmiyor, uygulamalar kendi emojilerini de geliştiriyor. Belli ki yine yetmiyor, gülmek için random harfler kullanılıyor. MSN zamanlarında ise emoji de random gülme de yoktu. Ekranın tamamını kaplayan sesli çıkartmalar vardı. Öpücükler, kahkahalar, ağlamalar gönderdiğiniz anda kullanıcının tüm ekranını kaplıyor ve ses en sonda açıksa ortalığı sallayacak kadar yüksek bir ses çıkarıyordu.

MSN kullanıcıları ‘hey orada mısın?’ yazmazdı, karşısındakine titreşim gönderirdi. MSN titreşimi, telefon titremesine benzemez. Bütün ekranı sallar ve epey etkili bir titreşim sesi yollardır. İnsan merak etmeden duramıyor; telefonlarımızın güzelim titreşim özelliğini neden sadece bildirimlerde kullanıyoruz? Meta şirketi mühendislerini göreve çağırıyor ve WhatsApp’tan titreşim gönderme isteğimizi bir kez daha duyuruyoruz.

Gönderildi tiki, okundu tiki, çevrimiçi bildirimi derken bugün artık kendimizi gizleyemez olduk. MSN Messenger’da çevrimiçi görünüp görünmeyeceğimizi kendimiz seçiyorduk. Eğer sevdiğimizle konuşuyorsak öyle herkesin bizim çevrimiçi olduğumuzu görmesini istemezdik. Kendimizi çevrimdışı gösterir, konuşmaya devam ederdik. Bunu yapan seni seviyorum demese de olur.

MSN aslında anlık mesajlaşma değil de o anlık mesajlaşma uygulamasıydı demek daha doğru olacak çünkü bir masaüstü uygulamasıydı. Yani bilgisayar başına oturmalı ve hesabınıza giriş yaparak oturum açmalıydınız. Bunun en güzel yanı, oturum açtığınız zaman MSN hesabınıza ekli olan tüm kişilere sesli ve görüntülü bildirim gitmesiydi. Hatta ilgisini çekmek istediğimiz biri varsa arka arkaya çıkıp tekrar girdiğimiz bile olurdu.

Bugün sevgilinizin parmak izini ya da yüzünü şifre olarak telefonunuza eklemekten çok daha kıymetlisi, onunla MSN şifresi paylaşmaktı. Tabii biraz toksik bir durum olduğunu kabul etmek gerekiyor ama şifre paylaşan sevgilinin verdiği güveni kimse kolay kolay veremez. Bu paylaşımlar nedeniyle nice koç yiğitler ‘buyur birader ben sevgilisiyim’ mesajı ile karşılaştı.